Carlsbad Caverns National Park en het lege zuiden van New Mexico

New Mexico, de staat met heel veel leegte. Vrienden van mij (die uit New Mexico komen) hadden ons al gewaarschuwd. Het rijden gaat ook saai worden zeiden ze. In het begin viel het wel mee maar na een uurtje rijden door een dor gras landschap met hier en daar een cactus of ja-knikker, heb je er inderdaad al snel genoeg van. Maar New Mexico staat daar natuurlijk niet alleen maar om bekend. Een van de bekendste attracties is toch wel de grotten in het zuiden van de staat: Het Carlsbad Caverns National Park.

Tours in het Carlsbad Caverns National Park

Amerikanen zijn lyrisch over het Carlsbad Caverns National Park! Tegen de middag kwamen we aan in het park. De weg naar het visitor center is ook hier weer fantastisch. Het centrum ligt op een berg waardoor je een mooie route rijdt door de bergen. Hier en daar zijn ook uitkijkpunten waar je kunt genieten van het mooie uitzicht.

Ook in deze grotten was het mogelijk om verschillende tours te doen. Echter kozen wij voor de self-guided tours (Natural Entrance Tour en Big Room Tour). Twee wandelroutes die aan elkaar verbonden zijn. De aardige man aan de balie vertelde ons dat de liften eruit lagen. Hierdoor moesten we ook weer uit de grot lopen in plaats van met de lift naar boven. Het zijn maar liefst 75 verdiepingen! Gelukkig wisten we dit van tevoren dus geen complete verrassing. We zouden er 3 a 4 uur over doen werd ons verteld.

Natural Entrance Tour

In de grot was het redelijk druk. Het was hier al spring break en goed te merken. Ouders met kinderen hadden dezelfde gedachten om naar de grotten te gaan. Ik had gedacht dat het allemaal trappen waren maar gelukkig was er een zig-zaggend pad aangelegd waardoor het lopen een stuk makkelijker en gelijkmatiger ging.

De natuurlijke ingang van de grot is in evenbeeld met de rest van de grot: Gigantisch! Zo’n hoge en grote grot heb ik nog nooit gezien. Ik dacht dat de Rotunda in de Mammoth Cave al groot was maar dit was niets vergeleken met deze grot.

We daalden af zoals de eerste ontdekkers ook de grot ingegaan zijn en kwamen in diverse ruimtes uit. Een stuk verder in de grot was het behoorlijk donker maar om de hoek kwam je weer in een gigantische ruimte uit en zo ging het steeds door. Je daalt ongeveer 230 meter over een lengte van 2 kilometer. Dat lijkt weinig maar op sommige plekken was het erg steil.

Onderweg kwamen we langs een bijzondere steen: Iceberg Rock, een enorme rots die van de plafond losgekomen is. In eerste instantie zie je alleen het topje maar hoe verder je naar beneden loopt hoe meer je van de rots ziet. Uiteindelijk kwamen we onderaan, er leek geen einde aan de grot te komen, bij een kruising. De ene kant had je een snackbar (ja serieus een snackbar in een grot) en aan de andere kant liep je naar de volgende tour: The Big Room.

Big Room Tour

We besloten eerst de tour te doen en aansluitend een snack te gaan eten, want wij wilden ook wel eens in een grot eten. De Big Room doet ook echt zijn naam eer aan. De kamer is 1,220 meter lang, 191 meter breed en 78 meter hoog (op het hoogste punt). De route door de kamer duurt ongeveer 1,5 uur en je komt langs de meest prachtige formaties. Wij hebben onze ogen uitgekeken.

Na de flinke wandeling gingen we pauze houden in de snackbar. Er stond namelijk een flinke klim omhoog op ons te wachten. Maar omdat de liften kapot waren, hadden ze geen snacks in de winkel. Lekker, dat hadden ze wel even mogen vermelden dan hadden we eerder wat gegeten. En wij waren niet de enigen die dat niet zo prettig vonden. Gelukkig hadden we wel een muesli bar bij en een flinke zak water. Onderweg staan overigens ook een aantal rangers te patrouilleren en mensen in de gaten te houden. Puur om te kijken of alles goed ging met iedereen. De flinke wandeling kan ervoor zorgen dat mensen zich slecht gaan voelen.

Na een half uurtje gezeten te hebben was het tijd om weer te gaan. De klim naar boven zou, volgens de ranger, een uur duren. Maar wij hadden het tempo goed in de benen zitten en deden er maar iets meer dan 30 minuten over! Verstand op nul en gaan. Eenmaal boven liepen we direct naar het restaurant voor een late lunch. Pff, toch wel fijn om te kunnen zitten even.

Na de lunch was het tijd om weer te vertrekken. We zouden ongeveer 3,5 uur moeten rijden naar onze volgende bestemming Alamogordo. Hier sliepen we in een hotel, Classic Inn, voor maar $35 per nacht. Echt ongelofelijk deze lage prijs! Daar kun je in het oosten alleen maar van dromen. Er zat dan wel geen ontbijt bij maar het hotel was verder helemaal in orde.

White Sands National Monument

Een ander hoogtepunt van New Mexico is toch wel de White Sands. Een gebied van 710 km2 dat bestaat uit witte zandduinen en gipskristallen. Een 45 minuten durende autoroute neemt je mee door het park. Onderweg kom je diverse wandelingen tegen die je dieper in de zandduinen meenemen. Ook kun je hier kamperen, midden in de woestijn. Je hebt er wel een permit voor nodig. Overigens hadden we wat geluk met ons bezoek. De dag ervoor was het park uren dicht vanwege raketoefeningen.

Ondanks dat het visitor center pas om 09.00 uur open ging besloten we toch om rond 07.00 uur daar te zijn. Dan gaat namelijk de poort open van de autoroute. We waren een van de eersten dus we konden in alle rust wandelen. De eerste twee wandelingen waren maar erg kort en vanaf hier hadden we een uitzicht over de overgangsfase van de duinen. Aan de ene kant was er al een heleboel zand maar ook nog behoorlijk wat begroeiing.

Eindeloze witte duinen

Naarmate we verder reden veranderde ook de weg van geasfalteerd naar zanderig. Het leek wel bijna sneeuw als je erover heen reed. Op het verste puntje besloten we de auto langs de kant te zetten en gewoon een willekeurige duin op te lopen. De eerste berg gaf nog geen goed uitzicht dus weer naar beneden en omhoog op de volgende. Het uitzicht was echt prachtig. De duinen zijn eindeloos.

We reden weer verder naar de volgende wandeling: Backcountry Camping Loop Trail van 3,5 km. Dit is dus de plek waar je ook kunt kamperen. Het pad is ‘afgezet’ met palen. Je moet dus ver vooruit kijken of je de volgende paal ziet. Zie je geen palen meer dan moet je teruglopen waar je vanaf kwam. Best spannend om zomaar de woestijn in te lopen zonder dat er andere mensen om je heen zijn. We liepen duinen op en af totdat we echt in niemandsland terecht kwamen (hoewel we dat gevoel al eerder hadden). Het uitzicht is werkelijk prachtig!

Een eindje later kwamen we wat kampeerders tegen die lekker buiten voor de tent in het zonnetje zaten, hoewel het nog behoorlijk fris was. Na een tijdje lopen werden onze benen toch behoorlijk moe van het zand en het steeds omhoog moeten klimmen. We waren dan ook blij toen we weer bij de auto waren en even konden gaan zitten. Het was ook fijn om de zandbak uit onze schoenen te halen. Zoveel zand heb ik er nog nooit in gehad volgens mij.

We reden door naar het visitor center omdat deze eindelijk open was. Het was kleiner dan we dachten. We keken wat rond, kochten een magneetje en reden weer door naar de volgende bestemming: Een interessant museum wat we de avond van tevoren nog gevonden hadden.

Missile Range Museum

Eigenlijk zouden we direct naar Arizona rijden, maar gelukkig kwamen we dit leuke museum nog tegen. De omgeving van White Sands staat bekend om zijn raketoefeningen. Het National Monument en ook de hele weg langs het oefengebied kan daardoor (voor een paar uur) afgesloten worden. Het gebied beslaat maar liefst 8300 km2. In 1945 werd hier voor het eerst geoefend met Duitse langeafstandsraketten. En nog geen 7 dagen na deze oefeningen lieten ze de eerste atoombom erop vallen. De tweede viel niet veel later op Hiroshima, Japan.

Dit museum ligt op een militaire basis en je wordt dus goed gecontroleerd op autoverzekering, rijbewijs/paspoort en ze doen een heuse background check. Zo kregen we een mooi papiertje mee met een stempel en het woord ‘clean’. Goed om te weten dat alles nog goed zit.

Binnen in het museum kun je een hoop lezen over hoe de indianen in dit gebied leefden en hoe het er hier aan toe ging tijdens de verschillende oorlogen. Daarnaast zijn er verschillende ruimtes die gaan over raketten en een hoop andere dingen. Het oogt wat rommelig en alles lijkt door elkaar te staan, maar bij de ingang staat een bordje dat ze er aan aan het werken zijn om alles op orde te krijgen.

In een ander gebouw staat een V-2 raket, een van de eerste ontworpen raketten aan de hand van een Duits (Nazi) ontwerp. Ook buiten staan een heleboel andere raketten en vliegtuigen die ook door de jaren heen ontworpen zijn. Best grappig om er een keer door heen te lopen. Vooral omdat het gratis was.

Omdat het nog vroeg op de dag was, keken wat er nog meer te doen was in de buurt. Maar helaas veel woestijn en de dingen die ons aanspraken lagen te ver rijden. We besloten maar direct door te rijden naar de volgende staat: Arizona!

Klik hier verder naar het eerste blog van de volgende staat Arizona: Het zuiden