De ruige zuidelijk kustlijn van Maine, Amerika ontdekken

Hierbij het tweede deel van de eerste New England staat die we bezochten: Maine! Na de natuurparken bezocht te hebben rijden we door naar het zuiden. Hier bezoeken we enkele gezellige plaatjes en maken we diverse wandelingen langs de ruige kustlijn.

De weg naar Portland was behoorlijk druk met vakantiegangers die naar huis gingen (het weekend was voorbij) of ergens anders naartoe gingen. Gelukkig namen we vrij snel een alternatieve route en reden we via binnenwegen naar Pemaquid Point.

Ga hier naar het blogoverzicht van deze reis

Pemaquid Lighthouse

Op het zuidelijkste puntje van dit schiereiland ligt de gelijknamige vuurtoren. We liepen kort door het kleine vissersmuseum waarna we het vuurtorentje ingingen. De vuurtoren is zo klein dat we binnen 2 minuten weer beneden stonden. De omgeving was echter prachtig. Mooie klif met rotsen waar je overheen kon lopen. Typisch Maine!

Vanuit de vuurtoren reden we naar onze camping die net buiten Portland ligt. De camping was zo druk dat we onze tent op moesten zetten op het overflow grasveld. Ver weg van alle toiletten en douches, maar goed we zullen het er mee moeten doen.

We staken de BBQ aan en ‘werkten’ wat op onze laptops. Willem beantwoordt met name emails en werkt wat aan zijn artikelen, terwijl ik blogs type voor de website. Toen de zon eenmaal onder was staken we het kampvuur aan. Op de achtergrond hoorde we jaren 60/70 muziek van de lokale band die op kwam treden op de camping. We waren overigens te lui om er naar toe te lopen.

Om 10 uur was het muisstil en ook wij besloten maar lekker te gaan slapen. En maar goed ook want erg voeg op de ochtend werden we om de haverklap wakker gemaakt door krijsende kraaien, meeuwen of ganzen. Daarnaast ligt de camping dicht bij het vliegveld en vertrekken er alleen na 5 uur (ja in de ochtend) diverse vliegtuigen. Ook deze maakten ons om de zoveel tijd wakker.

Ogunquit

Van dit kleine plaatsje langs de kust wist ik niet veel, alleen dat er een mooie wandeling was langs de kustlijn, de Marginal Way Walkway. Bij aankomst in het plaatsje was het al behoorlijk druk. Het bleek dus een echte toeristische plek te zijn vol winkeltjes, restaurantjes en je werd dood gegooid met inns en kleine hotelletjes.

Het was al prachtig weer en mensen stroomden naar het strand of liepen, net als wij, de wandeling. De wandeling duurde totaal een klein uurtje. We liepen hem op ons dooie gemak omdat het al zo warm was. Daarna hebben we een redelijk vroege lunch gegeten op het terras met uitzicht op de baai.

Scarborough

We reden weer richting het noorden naar het plaatsje Scarborough. Ten zuiden hiervan ligt een soort schiereilandje, Prouts Neck. Hier liepen we een cliffwalk langs de kustlijn en het strand. Wederom een erg mooie wandeling!

Portland

Aan het begin van de avond arriveerde we in Portland. We liepen wat door de oude stad en langs de haven. Het restaurant waar we graag wilden eten, The Green Elephant, zou pas om 5 uur open gaan, met moeite kregen we het laatste uurtje vol. Iets voor 5^e stonden we dan ook al voor de deur te wachten. En maar goed dat we vroeg waren: Binnen een half uur zat de tent vol!

Fort Williams Park met de mooiste vuurtoren van Maine

Voor we verder rijden naar de volgende staat besloten we in de ochtend nog het Williams Park te bezoeken. Dit ligt net ten zuiden van Portland. Dit park staat vooral bekend om de vuurtoren, Portland Head Light, één van de meest gefotografeerde vuurtorens. We waren allebei van mening dat deze inderdaad de mooiste was die we bezocht hadden.

Vanuit deze mooie afsluiter van Maine rijden we naar het noorden richting het White Mountain National Forest, New Hampshire. Hier slapen we twee nachten om het berggebied te bekijken. We hebben er veel moois van gehoord dus we zijn ontzettend benieuwd!

Klik hier voor het volgende blog in een nieuwe staat:
Het White Mountain National Forest in New Hampshire